فهم تئوری مسیر هدف می‌تواند به شما کمک کند که درک کنید کدام یک ازسبک‌های رهبری برای ایجاد انگیزه و بهبود عملکرد تیمتان بهتر است. از نظر نیکول، باورهای کیو‌اِنان کاملاً مسخره بود اما از دید مادرش واقعیت داشتند. از نظر او دخترش با نپذیرفتن این باورها همدستی با شیطان را انتخاب کرده و در تقابل با او قرار گرفته بود.
تحقیقات هنوز فرهنگی را که نوعی اعتقاد به توطئه ندارد، شناسایی نکرده است. برای مثال وقتی که فرد بتواند رفتار خود را در زمینه های مختلف بهبود بخشد می تواند توانایی‌اش خود را افزایش دهد. در ادامه می خواهیم ببینیم یادگیری رفتاری در افراد باعث چه چیزی می شود. شما ممکن است در بخشی از زندگی خود دچار مشکلاتی شده باشید اما این مشکلات قابل حل و اتمام است.
درواقع، ویژگی‌های شخصیتی پارانویایی با دوز کمتر می‌تواند در بسیاری از مشاغل مفید باشد، به‌خصوص برای سیاستمدارانی که باید چالش‌های رقبای خود را پیش‌بینی کنند. علی‌رغم رخدادهای پیچیده، فناوری‌های گیج‌کنندۀ جدید و گاهی اطلاعات متناقض، قدرتِ توضیحیِ روایتِ مرموز اما کلی به‌آسانی بر تبیین‌های معمولی و کسل‌کننده از دنیا چیره می‌شود. از نظر کسانی که تحت‌تأثیر چنین باورهایی قرار دارند، در پسِ واقعیتِ قابل‌مشاهده نقشه‌هایی هست که به دست سازمان‌ها و افراد قدرتمند و با نیاتی بدخواهانه -کنترل ما، آسیب‌رساندن به ما یا کشتنمان- چیده شده است. سایر تئوری‌های توطئه حاوی عناصر دیگر باورها، جزم‌ها و تئوری‌های توطئه مجاور یا پیشین هستند که از دیرباز به عنوان عناصر اصلی هویت سیاسی، مذهبی، اجتماعی، سیاسی یا قبیله‌ای اعتقاد به آن وجود داشته است.
برخی از افراد ممکن است به خاطر یک اتفاق دارای استرسی باشند اما این اتفاقات قابل حل است. این موضوع که علی رغم احمقانه و حتی خنده دار بودن بعضی از تئوری‌های توطئه، باز هم عده‌ای انتخاب می‌کنند که به آنها باور داشته باشند، به صورت بالقوه می‌تواند پیامدهای خطرناکی در بر داشته باشد. به نظر می رسد افرادی که در ارتباط با والدینشان با احساس ناامنی بزرگ شده اند – آنها که رابطه بدی را با یکی از والدین یا هر دوی آنها تجربه کرده اند، بیش از سایرین، مستعد حمایت از تئوری های توطئه هستند. این تحلیل بر پایه مطالعه ای است که در مجله “شخصیت و تفاوت های فردی ” منتشر می شود. در جامعه‌ای که مردم نسبت به مقامات بی اعتماد هستند، تئوری های توطئه می توانند شکوفا شوند. مردم اغلب توضیحات جایگزینی را ارائه می دهند که بیشتر با جهان بینی خودشان همسو می شود، به خصوص اگر مردم از قبل احساس می کنند که به حاشیه رانده شده اند یا نسبت به روایت های جریان اصلی مشکوک هستند.
مطالعه‌ای در سال ۱۹۳۲ بدون رضایت مردان سیاه‌پوست و با هدف مشاهده‌ی اثرات بلندمدت بیماری سیفلیس (Syphilis) صورت گرفت. مردانی که در مؤسسه‌ی تاسکیگی ثبت‌نام کرده بودند، به سیفلیس مبتلا بودند و پزشکان به آنها گفتند که درمان خواهندشد، اما هیچ درمانی برای آنها صورت نگرفت. این درحالی رخ داد که درمان سیفلیس، یعنی پنی‌سیلین (Penicillin)، در دسترس بود. مثلاً، آزمایش سیفلیس تاسکیگی (The Tuskegee Syphilis Experiment) به‌عنوان یک تئوری توطئه آغاز شد. پس از مدتی به سبب کمک‌ها و حمایت‌های جیتارت، او مدیر گروه شد که هنوز هم این سمت را بر‌عهده دارد.
