دولت بی سابقه وحدت ملی اسرائیل متأسفانه هفته گذشته سقوط کرد. چرا باید اهمیت بدی؟ زیرا از بسیاری جهات آنچه امروز سیاست اسرائیل را آزار می دهد، فقط نسخه خارج از برادوی از فراحزبی است که سیاست ایالات متحده را آلوده کرده است.
ذهنیت پیروزی به هر قیمتی راست افراطی ترامپ – که به وضوح در واشنگتن در روز سه‌شنبه در جریان شهادت کسیدی هاچینسون در ژانویه توصیف شد. کمیته 6 – بخشی از یک روند گسترده تر از ارزش های عمیقا ضد دموکراتیک است که با آنچه هنوز بسیاری از آمریکایی ها و اسرائیلی ها آرزوی آن را دارند در تضاد است. اگر این روند حاکم شود، هر دو جامعه را از هم خواهد پاشید، به همین دلیل است که روح دموکراسی اسرائیل و روح دموکراسی آمریکایی در انتخابات بعدی خود در رای گیری هستند.
اجتناب ناپذیر نیست. اسراییل با کنار زدن تمام روندهای سیاسی اخیر – و در پی سه انتخابات بی نتیجه در دو سال – یک سال پیش کاری کاملاً قابل توجه انجام داد: یک ائتلاف حاکم بر وحدت ملی را تشکیل داد که برای اولین بار نه تنها شامل جناح راست و چپ می شد. یهودیان جناح اسرائیل و همچنین یک حزب اسلامگرای عرب اسرائیلی که در انتخابات مارس 2021 چهار کرسی پارلمان را به دست آورده بود.
هسته اصلی این ائتلاف، حزب راستگرای یامینا به رهبری نفتالی بنت بود. حزب چپ میانه یش آتید به رهبری یایر لاپید وزیر امور خارجه؛ و حزب مذهبی مسلمان عرب اسرائیلی منصور عباس، معروف به رام.
تصور کنید که جو بایدن، میت رامنی، لیز چنی، لری هوگان، لیزا مورکوفسکی، چارلی بیکر، دریاسالار بازنشسته بیل مک ریون، جو مانچین، امی کلوبوچار، مایک بلومبرگ، جیم کلایبرن و میشل لوجان گریشام همگی در یک کابینه خدمت می کردند و شما. معادل خشن ایالات متحده با دولت وحدت ملی اسرائیل که به تازگی مرده است.
من معتقدم این نوع ائتلاف‌های چپ-راست-مرکز – اتخاذ تصمیم‌های عمل‌گرایانه و مبادلاتی که از قطب‌های ایدئولوژیک معمول فراتر می‌رود – تنها راه برای اداره مؤثر دموکراسی‌ها در این عصر تغییرات سریع فناوری، جمعیت‌شناسی و آب و هوا هستند.
تا زمانی که چپ و راست به سمت مرکز نیایند تا راهی برای حکومت با یکدیگر در اسرائیل و آمریکا بیابند، هر دو کشور دچار رکود خواهند شد، زیرا شهروندان و رهبران آنها توانایی انجام کارهای بزرگ و سخت – از تحصیل گرفته تا مهاجرت تا سیاست صنعتی – مورد نیاز را ندارند. برای رشد در قرن 21 امروز، انرژی بسیار زیادی صرف احزاب اصلی آنها می شود که کار یکدیگر را انجام می دهند و خنثی می کنند. (به فرهنگ لغت: Roe v. Wade، کنترل اسلحه، مهاجرت، سیاست انرژی ایالات متحده مراجعه کنید. …)
اگرچه تنها یک سال به طول انجامید، ائتلاف وحدت اسرائیل توانست در ماه نوامبر بودجه ملی را تصویب کند که طیف وسیعی از منافع را متعادل می کرد. این ممکن است ضعیف به نظر برسد، اما این اولین بودجه ملی اسرائیل بر اساس اولویت های ملی در بیش از سه سال گذشته بود.
شاید بیش از هر چیز دیگری، ائتلاف وحدت توانست نشان دهد که یهودیان و اعراب اسرائیل می توانند با آرامش در کنار هم حکومت کنند – یک پیشرفت تاریخی. من با بنت درست قبل از سقوط دولتش صحبت کردم. بنت شجاعت سیاسی خود را برای مقابله با بسیاری در پایگاه خود از طریق متحد شدن با عباس نشان داده بود، و من از احترام و محبتی که بنت نسبت به شریک حکومتی مسلمان عرب اسرائیلی خود ابراز داشت، که بسیاری را در پایگاه خود برای همسو شدن با بنت و همسویی با بنت و همسویی با بنت به چالش کشیده بود، شهامت سیاسی نشان داده بود. لپید. به آن رهبری می گویند.
دولت آنها همچنین به اسرائیلی‌ها مرخصی کوتاهی از تفرقه‌افکنی که توسط بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق و متحدان نژادپرست افراطی ملی‌گراش ترویج می‌شد، داد. نتانیاهو نوع دیگری از رهبری را نشان می دهد. درست مثل دونالد ترامپ است. در واقع، نتانیاهو و ترامپ برادران سیاسی از مادران متفاوت هستند.
آنها رویکرد زمین سوخته ای به سیاست دارند که می گوید راه به دست آوردن و حفظ قدرت با ایجاد یک ائتلاف گسترده از مرکز به بیرون نیست. در عوض، با بسیج و رادیکال کردن پایگاه خود علیه «دیگری» – و سپس استفاده از تمام آن انرژی منفی برای حمله به محدودیت‌های نهادی، رسانه‌ای و قضایی برای منحرف کردن افکار عمومی از ظلم‌ها و قدرت‌گیری‌های شما است.
بی بی به اتهام رشوه، کلاهبرداری و نقض اعتماد تحت کیفرخواست قرار دارد و امیدوار است که انتخاب مجددش او را از یک زندان احتمالی نجات دهد. ترامپ امیدوار است اقداماتش در حدود ژانویه انجام شود. 6 او را به اتهام توطئه برای براندازی انتخابات گذشته ما متهم نکنید. بی بی و ترامپ هر کدام به دلیل رفتار ضد دموکراتیک توسط یک دادستان کل فراخوانده شدند آنها منصوب.
نتانیاهو و پیروانش حمله بی‌رحمانه‌ای به اعضای حزب بنت که در ائتلاف وحدت ملی شرکت داشتند، انجام دادند و در نهایت تعدادی را برای سرنگونی دولت شکستند. اما نتانیاهو فقط برای اینکه بدبینی خود را کامل کند، با رهبری یک رأی، دولت را سرنگون کرد در برابر تجدید سیستم حقوقی دو لایه که به شهرک نشینان اسرائیلی در کرانه باختری اجازه می دهد تا بر اساس قوانین غیرنظامی اسرائیل زندگی کنند، به جای قانون نظامی که اسرائیل بر اساس آن بر فلسطینیان حکومت می کند.
این سیستم دو لایه مرتباً تجدید شده است و حوزه شهرک نشینان نتانیاهو بدون آن نمی تواند دوام بیاورد. اما نتانیاهو برای انکار ظرفیت حکومت وحدت ملی، رأی مخالف آن را داد.
شعار ضمنی بنت این بود: «ما کشوری داریم که باید مدیریت کنیم»، در حالی که شعار نتانیاهو این بود: «ما دولتی داریم که باید سرنگون کنیم».
با وجود اینکه دولت آنها تنها یک سال دوام آورد، بنت، لاپید و عباس نشان دادند که به ظاهر غیرممکن ممکن است، و بسیاری از اسرائیلی ها بی سر و صدا از آن قدردانی کردند. این واقعیت – و ریاضیات جدید سیاست اسرائیل – به من نشان می دهد که می تواند روزی بازگردد.
چه ریاضی؟ احزاب چپ میانه و راست میانه اسرائیل با هم آرای کافی برای به دست آوردن اکثریت حکومتی ندارند. اما احزاب راست هم این کار را نمی کنند. در گذشته، احزاب دینی اسرائیل خود را به ائتلاف چپ و راست حراج می‌کردند – و آرای خود را پشت سر هر ائتلافی که بیشترین بودجه را برای مدارس مذهبی ارتدکس ارائه می‌داد، می‌گذاشتند.
اما به لطف نتانیاهو و دوستانش، احزاب مذهبی در اسرائیل رادیکال شده اند و دیگر با چپ میانه، که به طور فزاینده ای از خرید احزاب ارتدوکس ناراضی است، دولت تشکیل نخواهند داد.
بنابراین، حدس بزنید چه کسی برای جایگزینی مهمانی های مذهبی یهودی به شام آمده است؟
یک حزب مسلمان عرب اسرائیلی به رهبری عباس.
اکثر اعراب اسرائیلی از بازی در داخل سیاست اسرائیل اجتناب می کردند. آنها احزاب چپ افراطی طرفدار فلسطین را که معمولاً توسط احزاب یهودی به عنوان شریک دوری می‌کردند، ایجاد کردند. اما اعراب اسرائیلی تقریباً 21 درصد از اسرائیل را تشکیل می دهند. با تقسیم یهودیان به طور مساوی، اعراب اسرائیل این پتانسیل را دارند که به رای نوسان جدید تبدیل شوند و از این قدرت برای دریافت بودجه بیشتر برای مدارس، شهرها و پلیس خود استفاده کنند. این بصیرت بزرگ منصور عباس بود.
برای این منظور، عباس اساساً به سایر احزاب عرب اسرائیلی گفت که یک افزایش داشته باشند. او بازی می کرد در مرکز از سیاست اسرائیل اگرچه برخی از اعضای پایگاه او مقاومت کردند، اما عباس از سوی بسیاری از اعراب اسرائیلی که از فساد و انحراف در تشکیلات خودگردان فلسطین در کرانه باختری و وحشیگری و بی‌کفایتی حماس در غزه خسته شده بودند، حمایت کرد. آنها می خواستند روی آن تمرکز کنند آنها در اسرائیل زندگی می کند
بی بی بلافاصله این تهدید را دید. بنابراین، ابتدا سعی کرد عباس را به خاطر ائتلاف خود محاکمه کند، و زمانی که شکست خورد، به شیوه واقعی بی بی، سعی کرد عباس را رادیواکتیو کند تا هیچ کس دیگری نتواند با او همسو شود. همانطور که روزنامه تایمز اسرائیل گزارش داد، نتانیاهو “به دروغ” مدعی شد که حزب عباس “یک حزب یهودی ستیز و ضد صهیونیستی است که از تروریسم حمایت می کند و نماینده اخوان المسلمین است که به دنبال نابودی اسرائیل است.” بی بی همچنین بنت را متهم کرد که با «حامیان تروریسم» حکومت می کند.
جای تعجب نیست: نتانیاهو نمی‌تواند اجازه دهد که اعراب اسرائیل به رای نوسانی در سیاست اسرائیل تبدیل شوند، به‌ویژه فردی مانند عباس که مشروعیت اسرائیل را به چالش نمی‌کشد و به صراحت درد هولوکاست را می‌پذیرد. او دو سال پیش در یک سخنرانی در کنست اعلام کرد: «در برابر قهرمانی زنان و مردانی که قیام گتوی ورشو را آغاز کردند، سر تعظیم فرود می‌آورم».
موشه هالبرتال، فیلسوف مذهبی دانشگاه عبری، همه چیز را برای من خلاصه کرد: ائتلاف وحدت ملی اسرائیل «یک پیشرفت بسیار امیدوارکننده برای حکومت مشترک اعراب و یهودیان در اسرائیل بود. هیچ کس نمی تواند آن را پاک کند، حتی با وجود فشارهای افراطی ناسیونالیستی که اعراب اسرائیل را ستون پنجم نشان می دهد. بنابراین اکنون رای دهندگان اسرائیلی باید تصمیم بگیرند: آیا آنها کشوری را می خواهند که فراگیر باشد و بتواند به همه شهروندانش احترام و عزت بدهد یا کشوری که بر اساس نفی دیگری است؟
به همین دلیل، هالبرتال افزود: “روح اسرائیل در انتخابات بعدی ما در صندوق رای است.”
و همینطور مال آمریکاست. هاچینسون که یکی از دستیاران ارشد کاخ سفید در دولت ترامپ بود، این موضوع را به طرز دردناکی در روز سه‌شنبه در کاپیتول هیل بیان کرد، زمانی که به شیوایی صحبت کرد که چگونه احساس میهن‌پرستی و وظیفه‌اش به عنوان یک آمریکایی توسط اقدامات ترامپ و متحدانش نقض شده است. . هاچینسون روی سیاست های انتخاباتی تمرکز نکرد، اما کاری بسیار مهم تر انجام داد – او ما را مجبور کرد با شهادتش از خود بپرسیم که می خواهیم چه نوع کشوری باشیم، چه نوع رهبرانی می خواهیم داشته باشیم، چه نوع رهبرانی. روح در هسته آمریکاست.
