همه می گویند رسانه های اجتماعی برای نوجوانان مضر است. اثبات آن چیز دیگری است.

هشدارهای عمومی به طور فزاینده‌ای منتشر می‌شود که رسانه‌های اجتماعی به سلامت روان نوجوانان آسیب می‌رسانند – اخیراً از سوی جراح عمومی ایالات متحده – به ترس بسیاری از والدین در مورد آنچه که تمام وقت صرف تلفن‌ها بر روی مغز فرزندانشان می‌زند افزوده است.

در حالی که بسیاری از دانشمندان این نگرانی را به اشتراک می گذارند، تحقیقات کمی برای اثبات مضر بودن رسانه های اجتماعی وجود دارد – یا نشان می دهد کدام سایت ها، برنامه ها یا ویژگی ها مشکل ساز هستند. حتی یک تعریف مشترک از چیستی رسانه های اجتماعی وجود ندارد. والدین، سیاست گذاران و سایر بزرگسالان در زندگی نوجوانان را بدون راهنمایی روشن در مورد آنچه که باید نگران باشند، رها می کند.

ژاکلین نسی، روانشناس در براون که این موضوع را مطالعه می کند، می گوید: “ما شواهدی برای راهنمایی داریم، اما این سناریویی است که فقط باید بیشتر بدانیم.”

وقتی صحبت از سلامت نوجوانان به میان می آید چه چیزی به عنوان رسانه اجتماعی به حساب می آید؟

جراح عمومی، دکتر. Vivek Murthy ماه گذشته هشدار داد که رسانه های اجتماعی “خطر عمیق آسیب” را به همراه دارند، اما او از هیچ برنامه یا وب سایتی نامی نبرد. گزارش او اذعان داشت که “یک تعریف علمی واحد و به طور گسترده پذیرفته شده از رسانه های اجتماعی وجود ندارد.”

بیشتر مطالعات به پلتفرم هایی با محتوای تولید شده توسط کاربر می پردازند، جایی که افراد می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. اما این سؤالات زیادی را ایجاد می کند. آیا مهم است که نوجوانان پست های افرادی را که می شناسند یا نمی شناسند ببینند؟ فرقی می کند که پست کنند یا فقط مشاهده کنند؟ آیا بازی های چند نفره حساب می شوند؟ برنامه های دوستیابی؟ متن های گروهی؟

یوتیوب چالش را نشان می دهد. این سایت محبوب‌ترین سایت در بین نوجوانان است: مرکز تحقیقاتی پیو نشان داد که 95 درصد از آن استفاده می‌کنند و تقریباً 20 درصد می‌گویند که «تقریباً دائماً» این کار را انجام می‌دهند. این همه ویژگی های رسانه های اجتماعی را دارد، اما در بیشتر مطالعات گنجانده نشده است.

برخی از محققان حدس می زنند که یوتیوب ممکن است اثرات مضر زیادی نداشته باشد، زیرا نوجوانان اغلب آن را منفعلانه مصرف می کنند، مانند تلویزیون، و به همان اندازه که در برنامه های دیگر پست می کنند یا نظر نمی دهند. یا به گفته محققان، ممکن است خطرات مشابهی را به همراه داشته باشد – توصیه‌های الگوریتمی و پیمایش بی‌پایانی شبیه به TikTok ارائه می‌کند. هیچ داده روشنی در هر دو صورت وجود ندارد.

چه چیزی را نمی دانیم؟

بررسی مطالعات موجود در مورد استفاده از رسانه‌های اجتماعی و سلامت روانی نوجوانان، اکثر آنها را «ضعیف»، «ناسازگار»، «غیرقابل‌قطع»، «مجموعه‌ای از یافته‌های مختلط» و «به دلیل فقدان کیفیت سنگین می‌کند». “و “شواهد متضاد.”

تحقیقات هنوز نشان نداده است که کدام سایت‌ها، اپلیکیشن‌ها یا ویژگی‌های رسانه‌های اجتماعی چه تأثیری بر سلامت روان دارند. سوفیا چوکاس برادلی، روانشناس و مدیر آزمایشگاه نوجوانان و جوانان در این دانشگاه گفت: ما شواهد کافی نداریم که به والدین بگوییم از شر یک برنامه خاص خلاص شوند یا آن را بعد از چند ساعت قطع کنند. دانشگاه پیتسبورگ

همچنین اثبات اینکه رسانه های اجتماعی باعث سلامت روان ضعیف می شوند، در مقابل همبستگی با آن، دشوار است. اکثر مطالعات زمان صرف شده در رسانه‌های اجتماعی و علائم سلامت روان را اندازه‌گیری می‌کنند، و بسیاری، اگرچه نه همه، همبستگی را پیدا کرده‌اند. اما سایر محققان می‌گویند اندازه‌گیری زمان صرف شده کافی نیست: در این مطالعات، مشخص نیست که آیا زمان در شبکه‌های اجتماعی مشکل است یا اینکه زمان دوری از چیزهای دیگری مانند ورزش یا خواب است. و مطالعات مبهم است، برای مثال، اگر کسی ساعت‌ها را برای فرار از فشار روانی یا به دنبال حمایت از دوستان خود در صفحه نمایش می‌گذراند.

چند مطالعه رویکردهای جدیدی را در مورد این مشکلات امتحان کرده اند. یکی، در اوایل راه‌اندازی فیس‌بوک در اواسط دهه 2000، پردیس‌های دانشگاهی را که به آن دسترسی پیدا کرده بودند با پردیس‌هایی که دسترسی نداشتند مقایسه کرد و دریافت که ورود آن تأثیر منفی بر سلامت روان دانشجویان دارد.

یک مطالعه با دقت طراحی شده، پروژه عالی در دانشگاه آمستردام و دانشگاه اراسموس در روتردام، به میانگین تأثیرات رسانه های اجتماعی بر روی 1000 نوجوانی که نظرسنجی می کند و تفاوت آنها بر اساس افراد را بررسی می کند و نوجوانان را در طول زمان دنبال می کند. مشخص شده است که زمان صرف شده در رسانه های اجتماعی نسبت به خلق و خوی نوجوانان در هنگام استفاده از آن عامل کمتری است.

مطالعات دیگر از اسکن مغزی استفاده کرده اند تا نشان دهند که وقتی نوجوانان به لایک ها یا فیدهای مرتب بررسی شده نگاه می کنند، حساسیت مغز به پاداش ها و تنبیه های اجتماعی را فعال می کند.

تحقیق چه چیز دیگری را نشان می دهد؟

ایمی اوربن، روانشناس که گروه سلامت روان دیجیتال در دانشگاه کمبریج را رهبری می کند، می گوید: «ما اغلب یک همبستگی کوچک و منفی» بین استفاده از رسانه های اجتماعی و سلامت روان پیدا می کنیم. “اما ما نمی دانیم چه چیزی زیربنای آن است. ممکن است کسانی که احساس بدتری دارند شروع به استفاده از رسانه‌های اجتماعی بیشتری کنند، ممکن است رسانه‌های اجتماعی حالشان را بدتر کند، یا ممکن است وضعیت اجتماعی-اقتصادی یا چیز دیگری باعث این پیوند شود.»

به طور کلی، تحقیقات نشان می دهد که رسانه های اجتماعی ذاتاً مفید یا مضر نیستند و تأثیرات آن به افراد و آنچه می بینند بستگی دارد.

آماندا لنهارت، سرپرست تحقیقات در Common Sense Media می‌گوید: «ما نمی‌توانیم بگوییم «X را انجام نده، Y خوب است، از Z دوری کن». «بر خلاف تلویزیون یا فیلم، غیرممکن است که بدانیم کودکان چه چیزی را زودتر از موعد در رسانه های اجتماعی خواهند دید. گاهی اوقات این ویدیوهای رنگ مو یا رقص است، اما گاهی اوقات این موضوع مربوط به برتری سفید پوست یا محتوای اختلال خوردن است.

به نظر می‌رسد نوجوانانی که آسیب‌پذیری‌های خاصی دارند – مانند آن‌هایی که اعتماد به نفس پایین، تصویر بدنی ضعیف یا کشمکش‌های اجتماعی دارند – بیشتر در معرض خطر هستند. یک آزمایش نشان داد که قرار گرفتن در معرض تصاویر دستکاری شده به طور مستقیم به تصویر بدن بدتر منجر می شود، به ویژه برای دخترانی که بیشتر مستعد مقایسه خود با دیگران هستند. یکی دیگر متوجه شد که استفاده از رسانه های اجتماعی برای مقایسه خود با دیگران و کسب تاییدیه با علائم افسردگی همراه است، به خصوص برای نوجوانانی که از نظر اجتماعی با مشکل مواجه هستند.

رسانه های اجتماعی اغلب اثرات مثبت و منفی بر روی یک فرد دارند. Project Awesome دریافت که استفاده از آن با سطوح بالاتر افسردگی و اضطراب همراه است سوگند خوشبختی یا رفاه

در یک گزارش عقل سلیم، دختران نوجوانی که علائم افسردگی داشتند، بیشتر از دخترانی که علائم افسردگی داشتند، می‌گفتند که رسانه‌های اجتماعی زندگی دیگران را بهتر از زندگی آنها به نظر می‌رساند – و همچنین احتمال بیشتری داشت که بگویند این کار باعث افزایش ارتباطات اجتماعی آنها می‌شود. آنها منابع سلامت روان را در رسانه های اجتماعی و همچنین محتوای مضر مرتبط با خودکشی پیدا کردند. به طور کلی، بیشترین سهم از دختران گفتند که تأثیر ویژگی های رسانه های اجتماعی خنثی است.

چرا تحقیقات محکم تری وجود ندارد؟

تحقیقات آکادمیک زمان زیادی طول می کشد – اغلب سال ها برای دریافت بودجه، توسعه مطالعات، استخدام کارکنان، استخدام شرکت کنندگان، تجزیه و تحلیل داده ها و ارائه برای انتشار. استخدام خردسالان حتی سخت تر است. تا زمانی که یک مطالعه تمام می شود، نوجوانان اغلب به پلتفرم دیگری رفته اند – برای مثال، بیشتر تحقیقات در مورد پلتفرم های خاص در فیس بوک است که بیشتر نوجوانان دیگر از آن استفاده نمی کنند. در گزارش این جراح عمومی آمده است که شرکت‌های فناوری همچنین داده‌های کافی را برای کمک به محققان در درک تأثیرات محصولات خود به اشتراک نمی‌گذارند.

چگونه مطالعات آینده می تواند قطعی تر باشد؟

کارشناسان گفتند که مایلند تحقیقاتی را ببینند که انواع خاصی از محتوای رسانه‌های اجتماعی را بررسی می‌کند، و مواردی مانند اینکه چگونه استفاده از رسانه‌های اجتماعی در نوجوانی بر افراد بزرگسال تأثیر می‌گذارد، چه تاثیری بر مسیرهای عصبی دارد و چگونه از جوانان در برابر اثرات منفی محافظت می‌کند.

جاناتان هایت و ژان تونگ، روانشناسانی که در مورد تأثیر رسانه های اجتماعی بر نوجوانان ابراز نگرانی کرده اند، پیشنهاد کرده اند. آزمایشی که در آن کل مدارس راهنمایی به طور تصادفی اختصاص داده می شوند تا از رسانه های اجتماعی اجتناب کنند یا نه.

در این بین والدین چه باید بکنند؟

کارشناسان توافق کردند که انتظار برای تحقیق یک گزینه نیست. آنها همچنین اکثراً موافق بودند که سطحی از استفاده از رسانه های اجتماعی مفید است. پروفسور Choukas-Bradley می‌گوید: «استفاده نکردن از رسانه‌های اجتماعی پیامدهای منفی زیانباری دارد، زیرا تعامل اجتماعی در اینجا اتفاق می‌افتد.»

محققان گفتند که قوانین رسانه‌های اجتماعی باید به بلوغ نوجوانان و چالش‌های آن‌ها بستگی داشته باشد و گفتند رسیدگی به خطرات نیز باید بر عهده شرکت‌های فناوری و سیاست‌گذاران باشد، نه فقط والدین. آنها در مورد چند قدمی که والدین می توانند اکنون بردارند، توافق کردند:

• محدودیت هایی را تعیین کنید، به خصوص در زمان خواب.

• به یک نوجوان جوان فورا گوشی هوشمند ندهید. با یک ساعت هوشمند یا یک تلفن بدون اینترنت شروع کنید.

• با نوجوانان خود صحبت کنید: از آنها بخواهید آنچه را که می بینند به شما نشان دهند، از آنها بپرسید که چه احساسی در آنها ایجاد می کند و در مورد حفظ حریم خصوصی و امنیت صحبت کنید.

• یک برنامه خانوادگی برای تماشای صفحه نمایش تهیه کنید که در نظر داشته باشد کدام فعالیت‌ها باعث افزایش استرس در مقابل ایجاد رضایت طولانی‌مدت می‌شوند.

• خودتان از اینترنت مسئول استفاده کنید.

کالب تی کار، پروفسور ارتباطات در ایالت ایلینویز، می‌گوید: «در عوض، والدین باید با فرزندان خود درگیر شوند. درست مانند والدینی که قبل از رسانه های اجتماعی در مورد انسان و شهروند خوب بودن صحبت می کنند، در مورد احترام به دیگران و خودشان صحبت می کنند و در مورد اینکه روزشان چگونه بوده است.

آلیشیا پارلاپیانو در زمینه گرافیک مشارکت داشت