امتیاز خان از باران های دوران کودکی خود به عنوان باران های سبک یاد می کند و باعث تسکین گرمای تابستان می شود. او گفت که یک دوش شدید فقط یک بار در ماه در فصل باران می آید.
اکنون 48 ساله و رئیس انجمن ماهیگیری خلیج کارلی، آقای. خان گفت که باران چیزی برای ترس است. او گفت که طوفان ها به قدری منظم است که هر سال سیل های جدی رخ می دهد. بارش شدید باران رسوبات را به خلیج می برد و دریا را ابری و قهوه ای می کند. نهالستان های حرا شسته شده اند. صدف ها، صدف ها، صدف ها و بسیاری از گونه های ماهی رو به زوال هستند.
«ماهی‌ها به جایی می‌روند که غذای بیشتری وجود دارد و می‌توانند تولید مثل کنند. خان گفت. “این دیگر اینجا نیست.”
ترینیداد و توباگو با چالشی آشنا روبروست. رهبران آن بر این باورند که تولید نفت و گاز برای اقتصاد حیاتی است، اما بهره‌برداری از این منابع باعث تغییرات آب و هوایی می‌شود که آسیب‌های شدیدی را به مردم و محیط‌زیست وارد می‌کند.
مانند سایر اهالی ترینیدادی، آقای. خان در مورد تغییرات آب و هوا و سوخت‌های فسیلی رویکردی متوسط دارد، که نمی‌خواهد آنها را حذف کند، زیرا آنها به افزایش استانداردهای زندگی در کشورش کمک کرده‌اند. او گفت: “شما نمی توانید نفت و گاز را متوقف کنید، اما ما به تعادل بهتری نیاز داریم.”
وی خاطرنشان کرد که ماهیگیران برای گرفتن صید خود باید دورتر و دورتر از خلیج حرکت کنند و در نتیجه رقابت شدیدتری با ماهیگیران همسایه ونزوئلا داشتند.
در جنوب، در ساحل در دهکده ماهیگیری L’Anse Mitan، فرسایش ساحل آنقدر شدید است که مجسمه بزرگ St. پیتر در آستانه سقوط است. طوفان‌ها و جریان‌ها چنان شدید به ساحل می‌آیند که ماهیگیران شروع به شنا کردن قایق‌های خود در علف‌های بلند کرده‌اند.
برنارد هوسپدالز، یک ماهیگیر محلی گفت: «همه قایق های خود را می کشند و در خانه می مانند.
دولت ترینیداد در گزارش سال 2021 به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی، چالش های آب و هوایی کشور را برجسته کرد.
کامیل رابینسون-رجیس، وزیر برنامه ریزی و اکنون وزیر توسعه اجتماعی در پیشگفتاری نوشت: «ترینیداد و توباگو در حال حاضر اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی، مانند افزایش سطح دریا، افزایش دمای محیط و سیستم های آب و هوایی شدید را تجربه کرده است. به گزارش وی خاطرنشان کرد که تغییرات آب و هوایی می تواند تلاش ها برای کاهش فقر و بهبود مراقبت های بهداشتی را تضعیف کند.
آب و هوای این کشور جزیره ای از نظر تاریخی بسیار متغیر بوده است. تغییرات اقلیمی آن را بیشتر کرده است. و طبق گزارش دولت به سازمان ملل متحد، میانگین دمای ترینیداد از سال 1946 تا 2019 دو و نیم برابر بیشتر از میانگین جهانی شده است.
هندوانه کاران از خشک شدن فصل های خشک شکایت دارند و آنها را مجبور به آبیاری بیشتر می کند. سپس، زمانی که فصل بارندگی فرا می رسد، باران های شدید به گیاهان آسیب می زند و محصول هندوانه را کاهش می دهد.
Teeluckram Khemrag که محصولات خود را در کنار جاده ای در انتهای جنوبی جزیره ترینیداد می فروخت، گفت: «هندوانه نمی تواند با نفت و گاز رقابت کند.
سایر مشاغل نیز آسیب می بینند. Bally’s by the Sea Hotel and Resort، متل 17 اتاقه ساحلی در مایارو، در یک بعد از ظهر اخیر آوریل خالی از مهمانان بود. نیشا چورایی، ناظر هتل، گل‌های فاسد جلبک دریایی – معروف به سارگاسوم – را که ساحل را پوشش می‌دهند، همراه با اقتصاد ضعیف کشور مقصر دانست.
او گفت: بوی خنده‌داری می‌دهد. “من نمی خواهم در اطراف آن باشم.”
تن‌ها سارگاسوم که در آب‌های گرم و روان‌آب کشاورزی رشد می‌کند، در سواحل سراسر کارائیب جمع می‌شود. جلبک دریایی در تورهای ماهیگیری گره می خورد و در لانه سازی لاک پشت ها اختلال ایجاد می کند.
دیو علی، کارگر سکوی نفت و گاز که در خیابان زندگی می کند، گفت که میزان جلبک های دریایی قهوه ای رنگی که در ساحل جمع می شوند از حدود سال 2014 هر سال افزایش یافته است.
او در حالی که یک جرعه آبجو در ایوان خود می نوشید، گفت: “من عاشق خورشید و باد هستم، اما نفت و گاز را در طول زندگی خود ترک نمی کنیم.” “ما کشور کوچکی هستیم. فقط خیلی کارها می توانیم انجام دهیم.»
